|
Aangezien ik nog maar recent lid ben van De Mug
lijkt het me leuk een kort verhaaltje te schrijven
over hoe en waar ik aan het vliegvissen verslingerd
ben geraakt.
Het bergmeertje.
In de zomervakantie van 2008 ging ik met ons prille
gezinnetje naar Noorwegen en natuurlijk gaat de
hengel mee als je naar zo'n land gaat.
Ik had al een vlieghengel en de rest van de benodigde
spulletjes een jaar of drie in de kast staan,
maar meer dan een paar keer op voorntjes vissen
in de zomermaanden was er nog niet van gekomen.
Aangezien ik nu het vliegvissen eens echt goed
van start wilde laten gaan had ik voor de vakantie
een waadpak gekocht dat gloednieuw mee op reis
ging.
Aan het begin van de vakantie heb ik gevist in
een bergmeertje bij Tuddal. We zaten daar bij
een boer in een blokhut op een berg met geweldig
uitzicht op een klein meertje. Er stroomde een
riviertje in het meer en er stroomde ook weer
een riviertje uit.
Na aankomst zag ik in de avond wat kringen op
het meer, de volgende dag geinformeerd of er gevist
mocht worden en de boer vertelde dat het meer
en omliggende bergen allemaal bij de boerderij
hoorde en ik met zijn toestemming daar mocht gaan
vissen.
De volgende avond om half acht naar het meertje
waar ik het roeibootje van de eigenaar mocht gebruiken.
Vanaf de kant vissen was niet mogelijk omdat de
dennenbomen bijna tot in het meertje stonden.
Het vissen op het meertje ging niet makkelijk,
je weet niet waar je gooien moet, dan weer een
kringetje links dan weer rechts. Na 45 minuten
van tactiek veranderd en besloten om de oeverzone
waar riet of andere planten groeiden te gaan afvissen.
Daar heen geroeid en daar was inderdaad meer leven,
45 minuten later had ik diverse aanbeten gemist
maar toch twee forelletjes gevangen van 20 cm.
Het was nu negen uur en ik hield het voor gezien.
Al terug roeiend ook nog een bever zien zwemmen
dus al met al een mooie avond in prachtige natuur.
Terug bij de hut met een wijntje in de hand zag
ik dat om half tien er nog veel meer activiteit
op het meer te zien was.
De volgende avond ben ik dus pas om negen uur
gaan vissen. Dit is geen probleem omdat het in
Noorwegen niet snel donker wordt in de zomer.
Meteen begonnen met het afvissen van de oeverzone
en na 15 minuten weer een mooi getekend bruin
forelletje in de boot. Deze avond een sedge aangeknoopt
met een donkergroen lijf en een zwart gevlekt
dek. Nog een half uur gevist maar het lukte niet
om een vis in de boot te krijgen.
Toen naar de plaats geroeid waar een riviertje
het meer uitloopt. Op een afstand van het riviertje
gestopt met roeien en het bootje dreef er heel
langzaam naar toe. Ik zag wat kringen precies
op de overgang van meertje naar stroompje. Deze
waren nog buiten bereik en ik wou ook geen vis
overgooien. Een meter of vijf voor de uitgang
afgevist en de tweede worp was al raak, een mooi
forelletje van 25 cm in de boot. Gauw onthaakt
en weer laten zwemmen. Ik zag weer een kring,
nu een paar meter van de kant voordat het stroompje
begon. Een paar valse worpen om de vlieg te drogen
en de vlieg 50 cm voor de kring gegooid. (ik was
behoorlijk trots dat dit zowaar in één keer lukte)
de stroming liet de vlieg heel langzaam over de
plek glijden en weg was de vlieg. Met een lijnstrip
de haak gezet en weer een 25 cm forelletje.
Dit smaakte naar meer, maar omdat het bootje te
dicht naar het riviertje dreef gauw weer een stukje
het meer op geroeid. De vlieg opgeknapt en weer
ingevet voor de volgende ronde. Ondertussen was
het bootje weer aardig terug gedreven en kon ik
de vlieg weer richting riviertje presenteren.
Ik zag een kring maar de vlieg kwam een meter
of wat te kort. Nog wat meer lijn in de lucht
maar net voor ik de vlieg wil presenteren gooi
ik de leader in de knoop en hangt de vlieg bij
het begin van mijn vliegenlijn. Natuurlijk net
nu!
Dat vliegvissen blijft lastig.
Gauw de boel uit de knoop gehaald en gelukkig
was ik nog niet te dicht bij gekomen. De lijn
weer op lengte en nu kwam de vlieg goed op het
water, de vlieg lag nog geen seconde of weg was
hij. Weer een lijnstrip en ook dit forelletje
kwam in de boot. Ik zag nog twee kringen maar
om die te kunnen bevissen ging het bootje mij
iets te snel richting riviertje. Een 20 meter
naar de zijkant geroeid en daar het bootje op
de kant getrokken en voorzichtig richting riviertje
geslopen, gestopt op een meter of vijf van het
riviertje om de vis niet te verjagen.
Het riviertje was circa 4 meter breed en dit was
verdeeld in 2 stukken door een paar rotsen. In
beiden zag ik regelmatig kringen maar daar stroomde
het toch al wat sneller. De vlieg die nu erg was
verfrommeld vervangen voor een fris exemplaar
en de lijn op lengte gebracht naar de dichtsbijzijnde
stroom. De vlieg landde maar werd nu meteen zijwaarts
gedrukt door de stroming. Vanuit het bootje viste
ik met de stroming mee maar nu er bijna dwars
op en dat ging niet lekker. Toen schoten de werplessen
voorbij waar was geoefend met de reach-cast dus
ik dacht dit moeten we nu maar proberen. Er was
weer een mooie kring en nu tijdens de afworp de
hengel voorzichtig stroomopwaarts bewegen. De
vlieg kwam heel gelukkig neer,
40 cm stroomopwaarts en dreef perfect over de
plek van de kring. Pats weg vlieg, exact op dezelfde
plek waar de kring was. Haak zetten en een fraai
forelletje in mijn handen.
Nu voelde ik me toch echt een vliegvisser en het
vertrouwen steeg enorm. Met het nieuwe vertrouwen
op dezelfde manier ook de overzijde van het riviertje
afgevist en daar ook nog een forelletje van 30
cm gevangen. Ondertussen begon het aardig te schemeren
en na vijf vissen uit de overgang van meertje
naar riviertje te hebben gevangen was het mooi
geweest. Het waren bruine forelletjes die op de
rug bijna zwart zijn en met fel rode stippen getekend.
De noren noemen deze fjellorret. Tijdens het terug
lopen naar de hut ook nog een das gezien die weg
sprint zodra hij mij ziet.
De rivier.
Aan het einde van de vakantie waren we in Atna
waar ik een dag op stap ben geweest met Paul Christiaan
om de Glomma te bevissen.
Paul is van oorsprong een Nederlander die na jaren
in Duitsland te hebben gewoond zich in Noorwegen
heeft gevestigd. Het is een bijzonder persoon
die er zijn eigen mening en vistechniek op na
houd.
Paul noemt zichzelf een stekken kenner en geen
instructeur, wel geeft hij ontzettend veel informatie
over waar en hoe te vissen, over leaders en vliegen.
Die dag heb ik onder begeleiding van Paul ontzettend
veel geleerd over vliegvissen op stromend water.
Hij moest wel lachen dat ik nog nooit met mijn
waadpak had gevist en dat we maar snel de waterdichtheid
moesten gaan testen, ook verzekerde hij mij aan
het begin van de dag dat het allemaal goed zou
komen en we een mooie dag aan de oever van de
Glomma gingen beleven. Die belofte is helemaal
waar gemaakt.
Ik heb daar mijn eerste vlagzalmen gevangen en
ook twee kleine forelletjes. Verder heel veel
mooie natuur gezien en ook nog een bever zien
zwemmen in een zijriviertje.
Toen ik aan het begin van de avond bij onze hut
terug was, en de dag enthousiast aan mijn vrouw
had verteld was ik helemaal met het vliegvis virus
besmet. Zo erg zelfs dat ik vier weken na thuiskomst
een vliegticket naar Oslo heb gekocht en op mijn
eerste visvakantie ben gegaan.
Op de foto's staan de vliegen waarmee ik mijn
eerste forel en vlagzalm heb gevangen.
Eind 2009 ben ik begonnen met het binden van mijn
eigen vliegjes en hopelijk kan ik in de toekomst
nog veel vis avonturen beleven.
Ik vind het erg leuk om dit jaar met de club naar
Slovenië te gaan voor een nieuwe viservaring.
Ieder veel visplezier.
Groeten, Jaco
|
|
|
