Zalmvissen in Schotland.

Chefke en Polleke gaan samen voor het eerst naar Schotland op vakantie. Wanneer ze tijdens een wandeling de wereldberoemde zalmrivier de Tweed naderen zien ze een merkwaardig tafereeltje.
Op de brug over dit heilige water zien ze namelijk twee Schotten die bezig zijn om zalm te vangen. De manier waarop dit gebeurd verbaasd onze Belgische vrienden zeer. Het is zo dat de ene Schot ligt plat op zijn buik bij de rand van de brug. In zijn handen houdt hij de andere Schot bij de enkels vast. Deze hangt dus met zijn hoofd naar beneden en houdt hierbij zijn beide handen in het water.
Na een paar minuutjes geeft de hangende Schot een schreeuw, hierop haalt de liggende Schot hem omhoog waarbij ze een prachtige zalm van zeker 12 pond uit de rivier omhoog halen. Binnen tien minuten herhaalt dit zich nog enkele keren.
Onze zuiderburen kijken elkaar veel betekenend aan. "Dat kunnen wij ook" zegt Chefke en ze besluiten om ook zo te gaan "vissen". Helaas krijgen ze van deze Schotse mannen te horen dat deze brug al bezet is en dat ze zelf maar een brug moeten zoeken. De twee Vlamingen hebben geen zin in gezeik dus besluiten ze om verder te wandelen en om te kijken naar een andere brug.
Nadat de twee sympathieke patateters een tijdje gelopen hebben zien ze een andere brug alleen deze is helaas ook al bezet. Het geluk laat de twee Belgen niet in de steek want na een uurtje vinden ze een brug waar nog niemand is. Dit is onze kans zegt Polleke en gaat direct plat op zijn buik liggen. Chefke gaat naar beneden hangen en zo zijn de mannen toch eindelijk aan het "vissen". Na een kwartiertje krijgt Polleke toch wel wat krampjes in de polsen en informeert bij Chefke of hij al wat vangt. Chefke antwoordt dat hij dat wel elk moment verwacht. Polleke heeft ondertussen de zweetdruppels op zijn voorhoofd staan en houdt het haast niet meer vol. Op dat moment hoort hij Chefke schreeuwen: "ja - nu - omhoog". Polleke trekt Chefke omhoog en ziet tot zijn verbazing geen zalm. Polleke vraagt aan Chefke waarom hij in godsnaam zo hard schreeuwde dat hij hem omhoog moest halen, waarop Chefke antwoordde: "De trein kwam eraan".