Werpen bij de Mug
Dat muggen kunnen steken is bekend maar of ze
ook kunnen werpen hebben we op zondag 5 februari
getest.
Het was een perfecte dag, nauwelijks wind, geen
regen en een prima temperatuur.
Dit was waarschijnlijk de reden dat er een mooie
opkomst was.
Nadat we met elkaar de officiële VNV werpbaan
hadden uitgezet en een vuurtje hadden aangestoken,konden
we los.
Als eerste hebben we ons geconcentreerd op de
volgende worpen:
* Voorwaartse worp in hoepel op 10 meter
* Voorwaartse worp in hoepel op 12 meter
* Voorwaartse worp in hoepel op 14 meter
* Voorwaartse worp met alleen lijnhand op 15 meter
* Voorwaartse worp met dubbel strip op 23 meter
* Rolworp in hoepel op 12 meter * Rolworp in hoepel
op 14 meter
* Alle worpen ook over de andere schouder (behalve
de dubbelstrip op 23m)
Al snel bleek dat het toch wel lastiger is dan
het op voorhand lijkt, maar na een poosje oefenen
lukte het de meesten wel om voor alle disciplines
te slagen.
Dat je er hongerig van wordt weten Peter en Steef
maar al te goed.
Peter had een heerlijke snert gemaakt die in de
stoofpan door Steef op de juiste temperatuur werd
gebracht. Uiteraard ontbrak het roggebrood met
spek niet.
Ieder liet het zich goed smaken en tijdens deze
pauze werden de werpervaringen met elkaar gedeeld.
Nadat iedereen had genoten van de snert en andere
lekkernijen was het nu tijd voor de wat luchtere
zaken.
Terwijl iedereen nog wat oefenworpjes maakte werden
alle deelnemers om de beurt opgeroepen om op de
achterste baan hun worp te maken voor de Arend
Golstein award, oftewel het “weight backwards”
werpen. (hierbij is de lijn verkeerd om op de
reel gespoeld) Behalve grote hilariteit was het
ook een spannende aangelegenheid.
Lange tijd hield de 17,10 meter worp van Steef
alle anderen op afstand, maar Aad zijn eerste
poging was gelijk een superworp want hij liet
er nog een halve meter bij schrijven.
Als laatste was Hans aan de beurt, ondanks een
aantal verwoede pogingen, lukte het hem niet de
Award binnen te slepen. Behalve de felicitaties
en eeuwige roem kreeg Aad nog een mooie herinnering
mee. De middag werd vervolgens afgesloten met
het ballon(stuk)werpen en nog even gezellig na
kletsen bij het vuur.
Uiteraard geheel volgens traditie met een afzakkertje.
Het was weer een topdag waarbij iedereen in een
zeer ongedwongen sfeer heeft kunnen testen waar
hij staat wat betreft zijn werpkunde.
Wij zullen zeker een of twee keer per jaar de
werpdag herhalen.
|
|
|