Vorig jaar was ik al eens naar Mexico geweest
na contact met de eigenaar van een bekende hengelsportwinkel
in Hoofddorp. Dit jaar kreeg ik weer de gelegenheid
om de jeugdige silver king oftewel de baby tarpon
te belagen.
Het oorspronkelijke plan was op basis van zes
deelnemers te weten Henk P., Henk V., Ton de B.,
Peter K., Arjan W., en ikzelf (August P.). Helaas
kon Arjan niet mee wegens ziekte.
Op zaterdag 31 aug 2019 10.00 hr vertrokken met
reisorganisatie TUI naar Cancun.
Een drukte van jewelste op Schiphol en aan de
gate beland werden wij naar een andere gate verwezen
en vandaar weer met een bus naar het vliegtuig.
In het vliegtuig moesten wij lang wachten, er
bleek een bus met overige passagiers ook bij een
verkeerde gate beland.
Na een tussenlanding in Cuba kwamen we om een
uur of acht aan in Cancun en moesten nog een drietal
uurtjes rijden naar onze eindbestemming Hotel
San Felipe de Jesus in San Felipe.
Een prima hotel met een goede keuken.
In de omgeving van dit visserplaatsje veel natuurschoon,
natuurparken, mangroven, pelicanen, flamingos,
lepelaars en zelfs cormorants. Voor de vogels
is de beste spot het vissersplaatsje Rio Lagartos
iets meer oostelijk. Daar ook in de buurt el Lago
Rosa, een zoutwinnings gebied.
In het water alhier naast onze uitdaging de baby
tarpon ook snook, baracuda en ladyfish.
De hengel die ik gebruikte, een 9 foot 9# met
een drijvende lijn en een twee meter lange leader
van 0.60 mm. De knoop van keuze voor de vlieg
was de Micky Mouse of Canoe man knot.
De vliegen meest shrimppatterns en ook Lefty
Kreh’s Deceiver, Flip Pallot’s Prince of Tides,
and Chicone’s: Coyote Disco Shrimp, Peppermint
Punisher, M.I.A. Anchovy, and Micro Mangrove Cannibal
Bij een aanbeet niet omhoog slaan maar zijwaarts
en naar beneden is het devies, dit beperkt het
toch al veel voorkomende lossen van de haak. De
haak moet ook razorsharp zijn om de harde bek
van de tarpon te kunnen penetreren.
Weet je een tarpon te haken dan mag deze worden
geteld als de gids de leader aanraakt. Voor de
goede orde, het is geen wedstrijd.
Wij hadden de beschikking over een drietal boten
met 40 PK motoren. Elke boot had een gids, Martin,
Rafael of Elio. Zij varen ons naar de stekken
en als we in bereik komen schakelen zij over op
fysieke aandrijving middels handwerk met een stok.
Zij spotten de vis en geven het advies de vlieg
naar een bepaalde plaats te werpen, en in bepaald
tempo naar binnen te strippen.
Ik hoor nog steeds de kreet van Martin: long
cast!...long cast!...10 o'clock... en dan strip...strip...strip...
en dan KABOEM!
Er kan in de boot maar een tegelijk de vliegenlat
hanteren, een wissel volgt na een vangst of na
een periode zonder actie als je de ander weer
een kans wilt geven.
Dagschema: Om vijf uur opstaan en om ongeveer
6 uur direct na het ontbijt in wisselende trio's
(duo) naar de flats tot een uur of 11 en terug
naar het hotel voor een hapje en de siesta tot
de middagsessie weer om 15.30 begint.
De tarpon trekt zich aan het einde van de ochtend
als het te warm wordt terug in de mangrove waar
het koeler is, in de namiddag trekt de tarpon
weer naar de flats.
De middagsessie duurt tot een uur of zeven, na
het douchen een warme maaltijd en op tijd te bed.
Het blijft telkenmale een belevenis als je een
tarpon haakt, het maakt niet uit, groot of klein,
ze springen wild het water uit.De strijd is altijd
weer enerverend en de vraag is altijd of de vis
wel zal kunnen worden binnengehaald.
Op een ochtend kreeg ik een woeste klap op mijn
popper met vervolgens breuk in de leader. Terwijl
links en rechts van de boot de tarpons sprongen
knoopte ik gehaast een nieuwe leader en vlieg
aan.
Gelukkig waren ze er nog en kon ik na een welgemikte
worp weer een klap ervaren, mijn klassieke reel
(Hardy Cascapedia) gierde het uit. Even dacht
ik het beest te hebben verloren en startte mijn
volgende worp, de vis bleek nog gehaakt en er
volgde een gevecht van zeker een half uur om de
geweldenaar binnen te krijgen.
Er volgden voor mij en mijn maten nog vele aanbeten/vangsten
en iedere keer weer spannende momenten.
Henk P. bleef nog een week en gevieren vertrokken
wij naar Cancun waar ik de anderen richting Amsterdam
zag vertrekken terwijl ik met Copa Air Line nog
een weekje ging genieten van de zon en het lekkere
eten in Panama.
Tot Ziens.
August Pineda
Zie ook: https://youtu.be/0QwQM1lNh48
|