We leren het nooit.
Ook dit jaar bleek bij het verzamelen op het "Honk" in Amstelveen dat we qua equipment vermoedelijk 3 maanden op survival gingen. Niet te geloven wat mensen een vistroep hebben. En dit alles natuurlijk ook nog mee willen nemen. Je zal maar zonder zitten!! Gelukkig zit er in het wagenpark een grote bestelwagen waar vrijwel alles ingepropt kon worden.
Wim, Cor, Cees, Jan, Dick en Randy bleven twee weken. Bert, Henk, Patrick, Hans en ik blijven 1 week. We waren de eerste week met elf personen. Randy had twee prachtige viskajaks meegenomen. Een daarvan moest op een andere auto gebonden worden, omdat hij anders te hoog opgebouwd was voor in de ferry.

Op zaterdag 13 september 2014 rond de klok van 15.30 uur togen wij in colonne naar de boot in IJmuiden. Daar werden wij in een wachtrij gedirigeerd. Uiteindelijk gingen wij bijna als laatste de boot op. Organisator Wim regelt altijd dat wij aan boord het dinerbuffet kunnen genieten aan een gereserveerde tafel. Ik vind niks leukers dan bij een buffet alles te proeven. Maar ook voor iemand die niet alles wil eten is er altijd wel iets van zijn gading te vinden. Met een goed glas wijn erbij was dit een sublieme maaltijd.

Nadat wij enige bieren hadden genuttigd in de podiumzaal (waar natuurlijk een band optrad) gingen de vismannen een voor een naar de hut voor de nachtrust. De volgende morgen op de ferry nog even gauw twee flessen whisky scoren, ontbijten en daarna in de voertuigen naar de verzamelplaats. In een trein richting Inverness voor de laatste boodschappen. Wij maakten een tussenstop bij "The house of Bruar". Daar was een nieuwe hengelsportwinkel geopend. Dit bleek een Walhalla voor de vliegvisser. Aangezien ik dit winkelgebied vergelijk met de Bijenkorf in Nederland zult u begrijpen dat de prijzen navenant zijn. In Inverness sloegen wij de benodigde groenten, fruit en vlees in. Daarna reden we naar Ullapool en via de eenbaanswegen naar Inverpolly Estate.

Het traditionele avondeten zou bestaan uit soep met broodje rookworst, ware het niet dat de soep niet te vinden was. Deze dook later in de week weer boven water in de achterbak van een van de auto's.

Maandag

Ik werd de eerste paar dagen aan Henk gekoppeld. Henk is een ervaren vliegvisser. Hij is al vaker meegeweest en kent het terrein op zijn duimpje. De meeste vliegvissers kennen hem van de internetwinkel (www.Flyfishingdutchman.nl). Wij gingen vissen op het bovengedeelte van de lower Polly. Halverwege staken wij middels een bruggetje de Polly over om daarna door het drassige terrein het bovengedeelte te bereiken. Daar was wat bebossing waardoor je niet verder omhoog kon. Het had al enige tijd niet geregend en dat was te merken aan het waterniveau. Edoch wij begonnen vol enthousiasme met het presenteren van de zalmvliegen. Maar helaas het mocht niet baten. Heel af en toe steeg er een zalm met als uitspatting een sprong boven het water uit.

In de middag wilden Henk en ik naar de Garvy river bij de uitstroom in zee. Dat was een aardige tippel vanaf de parkeerplaats en ik zweette mijn waadpak uit. Henk was er niet helemaal gerust op omdat het gedeelte waar wij altijd vissen nogal wat plantengroei kent. In het begin leek het erop dat alles dichtgegroeid was. Hierdoor kreeg ik het nog warmer. Maar uiteindelijk zagen wij tot onze grote opluchting dat het laatste stuk behoorlijk voor de uitstroom naar zee vrij was van plantengroei. Ik was de laatste tijd bezig met wat dubbelhandig werpen. Ik had van Hans van den H. van het vliegvisgezelschap "De Mug" in Haarlem een dubbelhandige hengel met reels geleend. Tevens had ik van hem enige werpinstructie gehad. De hengel had ik meegenomen om hier te bezigen. Met een beetje mazzel kon ik net op die plekken komen waar ik normaal niet zo makkelijk bij kon. Ik was niet ontevreden over de gang van zaken. Af en toe zeker trots op het feit dat de gehele lijn eruit schoot en gestrekt daar kwam waar ik hem wilde hebben. Om ons heen sprongen meerdere zalmen, soms van dermate grootte dat ik mij afvroeg hoe het zou zijn om een van deze "bakken" te haken. Maar het bleef bij afvragen, want wij konden ze niet verleiden tot een aanbeet. Teruggekomen bij de Lodge vernamen wij dat Randy en Patrick met de kajak op zee hadden gevist en daar meerdere polakken hadden weten te haken.

Op het menu stond de ouderwetse gehaktbal, rode kool en aardappelen met appelmoes. Nou dat liet zich smaken. Als troost gingen we maar aan de whisky.

Dinsdag

Aangezien het fantastisch weer was en bijna windstil bestond de mogelijkheid om met een gemotoriseerde roeiboot op zee te vissen. Ik ging dit jaar voor de derde keer mee en wilde heel graag een keer op zee vissen. Henk, Jan en ik konden deze dag in de boot vissen. Jan en ik hadden spinnen, shads enz. mee. Henk ging met een vliegenlat # 15 zijn tegenstanders te lijf. De boot werd bestuurd door Henk, die daarin mega ervaring heeft en ook het gebied goed kent. Dit bleek nodig omdat er rotspartijen waren die soms maar net onder water staan. Erop knallen betekende waarschijnlijk zwemmen en het vege lijf redden. Gelukkig was het water superhelder en was door het zonlicht alles heel goed te zien. Wij gingen trollen langs de rotskust. Het duurde niet lang of de eerste hengel stond krom. Er werd agressief aan getrokken. Het was zaak om de eerste meters snel binnen te halen zodat de vis niet tussen de rotsen kon ontsnappen. Gestaag werden de eerste Pollakken binnengesleept. Bij elkaar draaiden we meer dan 20 flinke Pollakken en een kabeljauw binnen.

Ook de vliegenhengel liet zich niet onbetuigd en deed mee in de vaart der volkeren. Zo werd om de beurt goed gevangen. Pas laat in de middag, nadat wij alles in de omgeving hadden afgevist, voeren we weer retour aanlegplaats.
Ook deze dag was geen zalm gevangen door de andere groepsleden. Na het verschalken van een Chorizo -pastaschotel was het de beurt aan de versnaperingen. Toch bleek dat een dag op zee in de volle zon zijn tol eist. Ik was na het eten nog net in staat om een borrel te verschalken waarna ik door slaap werd overmand.

Woensdag

Vandaag gingen Henk en ik lopend naar de "Polly Lake" gewapend met # ¾-tje om het op te gaan nemen tegen de forellen. Ook vandaag is het weer bloedgeslagen heet.

Ik waande mij in het verkeerde land. Ik dacht dat ik aan een zijrivier van de Ebro stond te hengelen. Maar niets is minder waar. Evengoed werd er vis gevangen. Henk sloeg met zijn ervaring verreweg de meeste visjes aan de haak. Zijn droge vlieg was zeer in trek. In vrijwel elk poeltje was het raak. We pakten om de beurt een poeltje omdat na het vangen van de vis de stek een beetje verstoord was. Zo togen wij geleidelijk de Polly af naar de lower Polly. Dit betekende af en toe toch wel heftige klim- ,klauter- en valpartijen. Onderweg kwamen wij de mooiste plekjes tegen en nog mooiere stroomversnellingen en zonovergoten watervallen. Dit maakte al het survivalwerk weer goed. Na het middageten was het de beurt aan de "The Fence Pool". Het had al even niet meer geregend en het waterniveau was bijna op een dieptepunt. De brug waar je normaal overheen loopt zat een halve meter boven de watergrens, terwijl deze normaal gesproken onder of net niet onder water staat. Evengoed stroomde het water nog. Ook deze middag was zonovergoten en geschikt voor het maken van idyllische foto's en voor trouwfoto's. Maar dus niet voor het zalmvissen. Ook nu weer diverse malen een "head and tail" en een gehele jump gespot. Maar geen aanbeten. Geen gevecht met meneer of mevrouw De Zalm. Hooguit een lamme schouder.
Gelukkig had Kees van der H. een fantastische nasi gefabriceerd. Lekker met de kipsaté, pindasaus, kroepoek, zuur en gebakken uitjes. Dat was hakken zeg!

Donderdag

Jan, Henk en ik konden vandaag met een bootje op de Bad a Gail varen. Eerst langs David om het motortje op te halen met de roeispanen. Vervolgens een parkeerplek gezocht vlak bij de boot, die omgekeerd op een strandje lag. Nadat de boot vaarklaar gemaakt was gingen we eerst voor Jan een rondje maken om de dieptes in kaart te brengen. Jan was de enige niet echt vliegvisser. Hij wilde de plekken waar hij vaak vanaf de kant viste nader in kaart brengen. Na deze missie, waarbij het echt opletten was vanwege de rotspartijen circa 10 a 20 centimeter onder water, konden wij over gaan tot het echte werk. Wij gingen langs de zijkanten van het meer trollen met de vliegenhengel. Ook weer iets wat ik nooit gedaan had met de vliegenhengel. Het water was helder. Wij gingen op aanraden van Henk wat verder achter de boot de vlieg presenteren. Ik had niet echt een grote reel en ik zag dat mijn vliegenlijn op was en dat ik aan de backing was begonnen. Jan gooide zijn spinner en had direct een aanbeet die niet doorzette. Wij dachten dat het een visfeest zou worden. Het duurde echter nog een tijd voor de eerste mooie forel was gevangen. Alles werd met de vlieg gevangen en niet met de spinners en andere gadgets welke geprobeerd werden. En toen gebeurde het. Ik voelde op mijn hengel (7/8) ineens een fikse tik. Ik sloeg aan en aan het einde van de lijn vloog iets groots door de lucht. Nou merkte ik pas dat ik een te kleine reel had. Ik stond een grote vis te drillen die 40 meter achter de boot zat. Dit vergde wel iets van de hengel en draad. Af en toe trok hij hem door de slip maar er kwam steeds meer lijn binnen. Ik kon ook merken en zien wat een snelheid deze vis kon ontwikkelen. Een paar keer schoot de vis het meer op en moesten de anderen op de boot de lijn en hengel ontwijken. Gelukkig bleek dat zij hier feilloos op anticipeerden. Dan komt een beetje ervaring wel van pas. Uiteindelijk was ik blij dat Jan een schepnet bij zich had, want anders had het nog een
hele klus geworden de vis in de boot te krijgen. Een paar keer sprong de vis nog vlak bij de boot uit het water. Wat blijft dat een fantastisch gezicht. Jan kon hem in het schepnet vangen en in de boot takelen. Het bleek een heuse zalm van circa 65 centimeter. Toen de zalm aan het springen was leek hij wat donker, maar in de boot bleek hij toch wel behoorlijk zilverkleurig. Had ik toch nog een zalm aan de vliegenhengel gevangen. Mijn week was weer goed. Na deze vangst gingen we nog enthousiaster verder met vissen. Want wie weet???? Henk en ik trokken nog wat forellen uit het water. Maar daar bleef het toch echt bij. Moe maar voldaan konden wij rond zes uur huiswaarts keren. De zalm is schoongemaakt onder vermelding van mijn naam in de vriezer geëindigd in afwachting van de rookkamer.
De avonddis bestond uit een groenten lasagne met gehakt. Kees en Dick waren met rugtas, proviand en hengels de heuvels in getrokken om op een hoger gelegen meer te gaan vissen en zij wilden daar tevens overnachten. Daardoor konden zij voor dag en dauw op de forellen gaan. Wij zouden hen vrijdagmiddag pas weer terugzien.

Vrijdag

Voor mij was dit een mengelmoesdag. Kees regelt over het algemeen wie waar vist. Op sommige stukken mogen maar twee vliegvissers tegelijk vissen. Daarom was het handig wanneer iemand daar een verdeling voor maakt, zodat ieder een kans krijgt overal te vissen. Ik vond dat ik genoeg geklommen had en krom had gezeten. Ik deed het rustig aan vandaag. Jan, Hans en Bert gingen trollen op Lake "Bad a Gail". Er was plek zat over op de andere plekken. Henk was al vroeg op pad om de Polly te belagen. Ook Patrick en Randy waren op tijd weer aan het vissen. Ik heb deze dag wat beneden aan de uitstroom gevist en tussentijds wat rust genomen door te genieten van de beesten en vogels om mij heen. Niet gehinderd door verkeer, getoeter of geschreeuw laat de fauna zich hier prachtig observeren.
Op het bankje voor de lodge is het mede daarom goed toeven.
Cor had een grote hertenbout in de oven staan die daarin uren had gesudderd. Deze hebben we grotendeels soldaat kunnen maken met wortels, erwtjes en gebakken aardappelen. Wederom een feestmaal.

Zaterdag

Het was al weer de laatste visdag voor een aantal. In de ochtend waren die al weer vroeg op pad naar de Garvy en naar Lake Bad A Gail om te vissen . Ook stonden er een paar in de lower Polly te hengelen. Cor en ik liepen naar beneden om bij de uitstroom van de Polly ons geluk te beproeven. Het was vrijwel bladstil. Het was bijna een grote spiegel. Na een uurtje elk gaatje te hebben afgepeuterd namen wij even een pauze en zaten op een bankje te kijken naar een af en toe springende zalm. Had ik het gisteren nog over de fauna die zich zo rustig liet observeren. Wat schertste onze verbazing. Onze aandacht werd getrokken door een kikker die schuin de rivier overstak. Zijn schoolslag en achterpoten waren duidelijk zichtbaar. Het beest leek totaal geen haast te maken. Met een nagenoeg perfecte slag kwam hij aan de overkant. Niet lang daarna kwam nog zo een poging van een andere kikker. Deze poging kwam niet verder dan halverwege. Toen sloeg het nootlot toe. In een fractie was de schoolslag veranderd in een grote kring. Ik had dit zelf nog nooit in den lijve zo mogen aanschouwen. Ook voor dit is er een eerste keer. Volgende keer maar eens een kikker imitatie proberen.

Die middag hebben Cor en ik de Fence platgegooid. Zonder resultaat. Ook de andere vissers konden geen melding maken van gevangen zalm. Als laatste avondmaal in Schotland stond Kip Tikka Massala met mango op het menu. Ook dit liet zich goed smaken. Waarschijnlijk zijn gasten in een viersterrenhotel hier jaloers op.

Zondag.

Zondagochtend om half acht stonden 5 man gereed voor de terugreis. Na afscheid van de achterblijvers werd koers gezet naar Newcastle waar we rond half vijf konden inschepen. Nog even langs The house of Bruar voor een kop koffie. Omdat wij de toeristische route namen reden we door enkele dorpjes. In een van deze dorpen zijn wij een pub binnengegaan en heb ik een heerlijke pie verorberd. Ook de hamburgers en de garnalen zagen er goed uit. Aan boord wederom genoten van het avondbuffet. Vooral de gemarineerde tonijn was erg lekker. En de diverse kaasjes toe lieten zich goed smaken. De avond brachten wij onder genot van een biertje door bij een live optreden van een zanger/ gitarist. Eenmaal wakker geworden op maandagochtend bleek dat de boot behoorlijk te lijden had onder de aanwakkerende wind. Ik vermoed dat wij echt op tijd uit Schotland waren vertrokken. Wij zagen hier in IJmuiden de golven over de pier heen slaan. Na deze voorspoedige terugreis werd afscheid genomen bij mij thuis met een zelf gezet Hollands bakje koffie en een kaakje. Allen weer bedankt voor een geweldige en enerverende visvakantie. Wat gaat die tijd dan snel.

Wim en Cor, bedankt voor het organiseren. Het was wederom top!!

Gr. Peter Warmerdam

Terug naar verhalen